lunedì 4 marzo 2013

Lentini Maria Teresa, "Avìa diciott'anni" ( poesia in lingua siciliana )

 "...Avìa diciottanni
e cu Maria mi vulìa maritari
ma li tempi eranu stritti assa'
e travagghiu nun ci nn'era...."
Eramu setti 'n da 'na stanza,
la crapuzza e 'na attaredda,
na tannura pi' cucina,
un tavulinu e 'na siggitedda.
Eranu già du' anni ca me patri,
di stenti e dispiaciri avìa murutu;
mi ricordu ca ogni tantu, 
scunzulatu suspirava:
- chist'annu mi nni vajiu a la Merica - 
e me matri 'n tra li lacrimi arrispunniva:
- cu va a la Merica chiù nun torna e po'...
'unni li pijiammu li dinari ? -
'Nzemmula a la fidi e la spiranza
si chiujiva lu discursu.
Ma iu 'n da lu cori avjia sempri 
l'occhi beddi di Maria;
e 'na sira, pijiatu di la raggia
comu 'n foddi mi misi a curriri
e comu 'n lupu, sulu, 'n da lu voscu,
a lu celu mi misi a gridari...
cadivu 'n terra senza sciatu.
M' arrisbigliavu cu la luna china,
tuttu d'acqua e di sudura assammaratu;
nun sacciu comu m'attruvavu a la sciumara,
'n da stu pezzu di jiardinu abbannunatu,
ca, ora ca ci penzu, 
ci vinìa spissu nicareddu cu me patri.
'N mezzu li fraschi e l'erba avuta,
c'eranu puru tanti arbuliddi nichi, nichi
e menzu a li pampini, tanti lumiceddi addumati:
Chi maraviglia...! 
eranu bergamotti, "pira di Diu"...
l'antichi accussì li chiamavanu, 
e mi stavanu aspittannu...
eranu ora pi' mia, 
comu li stiddi pi' li marinara
e m'inzignavanu la strata 
di la vita e la furtuna.
Lentini Maria Teresa© 2013, tutti i diritti riservati.

(poesia a tema)

Nessun commento:

Posta un commento